Гітара, як анёльскае крыло,
Дзе песьні шчырае жыве сьвятло
Заўжды з табой, нібы на Храме крыж,
Нібы прад бурай незямная ціш
На промнях, як на струнах залатых,
І кожны верш, нібы апошні ўздых,
І ўздых апошні, як з крывёю верш,
Дзе ты, як кроў славянская, жывеш
У кожным слове, што ідзе праз нас,
Нібы агонь праз адзіноты час,
Дзе мы з табой, як ля дарог крыжы,
Дзе ўсё часова, як сухмень, дажджы,
І толькі слова вечнае, як сьвет,
Дзе цэніцца, калі памрэ, паэт,
Пакінуўшы анёльскае крыло
Гітары, у якой жыве сьвятло...
3.XII.2006.
|
|
